Blijf op de hoogte!
Ik begrijp dat er strategisch moet worden nagedacht over informatie; ik vind dat zelfs erg belangrijk. Ik geloof dat het hebben van een strategische visie op je informatievoorziening essentieel is om deze effectief te laten zijn. Om de een of andere reden lijkt het echter dat strategische informatieproducten moeten bestaan uit wollige taal met een onduidelijke doelstelling. Als architect probeer ik maximaal aansluiting te vinden bij dit soort producten, maar dan moet ik ze wel begrijpen.
Als architect heb ik overigens zelf ook boter op mijn hoofd. Het architectuurvakgebied is ook alles behalve volwassen en van architectuurdocumenten is veelal ook onduidelijk wat je ervan moet verwachten. Standaarden als TOGAF en ArchiMate nemen slechts een beperkt deel van deze onduidelijkheid weg. Het verschil met de meer strategische informatieproducten is echter dat ik als architect zelf in de hand heb wat ik in de architectuur opschrijf. Ik kan er zelf voor zorgen dat de producten maximaal toegevoegde waarde hebben. Daarmee acteer ik echter vooral vanuit mijn eigen kennis, ervaring en visie. De kans is dus vrij groot dat iemand anders geheel andere architectuurdocumenten schrijft.
Ik wil in deze blog in ieder geval helder maken wat ik als input verwacht en wat ik als output oplever voor de strategische informatieprocessen. Daarbij redeneer ik even alleen vanuit i-perspectief, alhoewel enterprise-architectuur eigenlijk breder is. Ik verwacht als input vooral duidelijke doelstellingen, verdiept tot op het niveau van concrete tijdsgebonden ambities. Dat zijn algemene bedrijfsdoelstellingen, maar ook doelstellingen die gelden voor de informatievoorziening. Deze laatste zijn erg belangrijk omdat de algemene bedrijfsdoelstellingen in veel gevallen nog erg ver van de informatievoorziening af staan. Gevoelsmatig zou ik dit soort doelstellingen verwachten in een document genaamd "informatiestrategie".
Daarnaast verwacht ik duidelijke beleidsuitgangspunten die aangeven waarbinnen de architectuur dient te opereren. In tegenstelling tot doelstellingen zijn beleidsuitgangspunten niet zozeer zaken die op een bepaald moment behaald moeten worden, maar beperkingen waarbinnen keuzes moeten worden gemaakt. Het zijn keuzes die door of namens de directie zijn gemaakt. Denk bijvoorbeeld aan keuzes zoals "wij ontwikkelen zelf geen software" of "wij besteden ons IT-beheer uit". Dit soort uitspraken zou ik verwachten in een document waarop "informatiebeleid" staat, alhoewel het wat mij betreft ook wel in hetzelfde document mag staan als de doelstellingen aan de informatievoorziening.
Mijn belangrijkste output bestaat uit architectuurprincipes die fundamentele keuzes voor de inrichting van de informatievoorziening beschrijven. Deze uitspraken lijken erg op de beleidsuitgangspunten hiervoor, maar bevinden zich in mijn persoonlijke invloedssfeer. Ik vind belangrijk dat principes altijd zijn voorzien van een rationale die aangeeft waarom het principe zou moeten gelden en implicaties die het principe concreet maken. Deze basisstructuur zou eigenlijk ook moeten gelden voor beleidsuitgangspunten; het zou ervoor zorgen dat ze beter zijn onderbouwd. Naast architectuurprincipes stel ik modellen op die de principes vertalen in een gewenste inrichting van de informatievoorziening op hoofdlijnen. Deze inrichting zou een goede vertaling moeten tijd van de tijdsgebonden doelstellingen aan de informatievoorziening, zodat je een concreet meerjarenveranderplan kunt opstellen.
Uiteindelijk moet de architectuur leiden tot een set van gewenste veranderingen. Het is belangrijk deze gewenste veranderingen goed aan te laten sluiten op de strategische planningsprocessen en dat is geen sinecure. De vraag is waar de architect precies op houdt en andere disciplines zoals programmamanagement, portfoliomanagement en informatiemanagement het overnemen. In TOGAF lijkt het alsof de architect daar nog behoorlijk gedetailleerd mee bezig is, inclusief een beschrijving van de benodigde resources, tijd en prioriteit. Ik denk zelf dat de architect daar al niet meer in de lead zou moeten zijn. Uiteraard kan de architect hier wel een grove inschatting voor geven, maar het is aan anderen om business cases op te stellen en prioriteiten te bepalen. De architect eindigt wat mij betreft met een grofmazige roadmap, met logische veranderplateaus. Het meer concrete plan waarin ook over resources, tijd en prioriteit wordt gesproken zou wat mij betreft "informatieplan" kunnen heten. Dit informatieplan dient te worden afgestemd met het overall business plan, maar ook met een technologieplan dat de belangrijkste technologieveranderingen beschrijft.
Ik ben benieuwd hoe anderen kijken naar deze positionering van architectuur ten opzichte van de strategische informatieprocessen. Uiteindelijk geloof ik er in dat het echt krachtig is als alle betrokken disciplines goed van elkaar begrijpen welke waarde zij toevoegen in het proces en samen ervoor zorgen dat de noodzakelijke veranderingen plaats vinden.
Danny Greefhorst (dgreefhorst@archixl.nl) is principal consultant en mede-directeur bij ArchiXL.
Neem contact op met ons, we vertellen er graag meer over!
Blijf op de hoogte!
Arnhemse Bovenweg 140
3708 AH Zeist
Nederland
© ArchiXL | KvK 05084421